Bebekler Neden Ağlar?
Bebekler mutsuz hissettiklerinde veya bir şey hakikaten onlara memnuniyetsizlik verdiğinde ailesine temennisi iletmek ve onlardan yardım almak için ağlar. Bu ağlama durumu büyüdükçe azalır. Her bebekte derdini ağlayarak dile getirme durumu farklı yaşlara kadar devam eder. Genel olarak yeni doğanlarda daha çok ağlama durumu görülür.
BEBEKLERİMİZ
Onlar kendilerine zorluk çıkartan her koşulda teselli bulmak amacıyla yardım aramaya ayarlıdır. Ağlamaları, beyinleri henüz gelişimini tamamlamadığı için bir başına üstesinden gelemeyeceği yoğun duygular ve korku hissi veren fiziksel durumlar karşısında yardıma ihtiyacı olduğunda cereyan eder. Hiçbir sebep olmaksızın boş yere ağlamazlar. Bebekler mutsuz olduklarında, bir şey gerçekten canlarını sıktığında ebeveynlerine kendilerini duyurmak için ağlar. Yeni doğmuş bebekler yeterince olgunlaşmışlardır. Bu sebepten daha çok ağlarlar.
AĞLAMALARININ SEBEBİ NEDİR?
O yaşlarda hayata karşı savunmasız ve bilinçsiz olan bebekler bedensel ve duygusal birçok nedenden ötürü ağlayabilir. Öyle ki yorgun veya karnı aç ya da herhangi bir dış faktör sayesinde çokça uyarıldıklarında bile ağlayabilirler.
ÇOCUĞUNUN NEDEN AĞLADIĞINI ANNE ALGILAYABİLİR Mİ?
En başta ağlamalar zamansız ve düzensiz olarak algılanabilir. Fakat zamanla ağlamalar belirli koşullarda ve anlarda daha sık gerçekleşmesi itibariyle aşağı yukarı bir rutindedir. Örneğin; zamanla açlık ağlaması yorgunluk ağlamasından ayırt edilecektir. Bazı zamanlardaysa ağlamanın nedenini kesinlikle bilinemez. Ama bu önemsizdir. Ebeveynler adına önemli olan çocuklarının paniğini ve acısını dikkate almak ve sakinleşmeleri için onla da yardımcı olmaktır.
BEBEK EN ÇOK HANGİ DÖNEMDE AĞLAR?
Ağlama eylemi, 3-6 haftalık olanlarda en üst safhadadır. 12-16 haftalıklarda ise azalır. Bunun nedeni bu dönemde hareket yeteneğinin artması, bir şeyleri tutarak onları oyun aracı yapmalarıdır. Dolayısıyla canları sıkılmaz ve artık engelleme hissetmezler. Daha büyükler ve 3-4 yaşına kadar çocuklar; açlık, soğuk, yorgunluk, hastalık gibi nedenler yüzünden ağlamayı sürdürür. Bunun yanı sıra, zamanla ağlamaya sebep olan faktörlere yenileri eklenir. Bebekler, anne-babalarından ayrılacakları ürküntüsünün vesile olduğu stres yüzünden ağlayabilir. Yaşları arttıkça sevdikleri ve sevmedikleri şeyler; onları ürküten veya rahatsız eden şeyler açık hale gelir ve her biri birer ağlama nedeni olabilir.
Annenin bebeğine o her ağladığında yardımcı olması ve onu rahatlatması gerekir. Ağlamasına uzun süre cevap verilmeyen bebekler aşırı hassas bir stres algılama sistemi geliştirebilirler. Bunun sonucunda hassas bir bünyeye sahip çocuk hayatta aciz hissedebilir. Çocuğun kendi kendine rahatlamasını beklemenin hem beyin hem beden gelişimi bakımından negatif etkileri olabilir. Bir bebek, ağlamayla kaybettiği kontrolünü kendisi sağlayamaz. Onu yerine getirmesi gereken ebeveynidir. O nedenle küçük yaştakilerin her ağlamasına mantıklı şekilde cevap vermek gerekir.